28 września, w Domu Notre Dame, prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame we Wrocławiu, spotkali się przedstawiciele różnych wyznań chrześcijańskich. W tym roku było nas wyjątkowo mało, ponieważ w spotkaniu nie wzięli udziału, z różnych względów, reprezentanci Kościoła Greckokatolickiego, Gminy Wyznaniowej Żydowskiej oraz wrocławskiego Muzułmańskiego Centrum Kulturalno-Oświatowego. W kameralnym gronie trojga przedstawicieli Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (KEA) oraz tyluż z Kościoła Rzymskokatolickiego (KRK) dyskutowaliśmy, po raz kolejny, na temat różnych aspektów naszej wiary, w ramach tzw. Asyżu we Wrocławiu – spotkania, które od wielu lat towarzyszy Festiwalowi Pax et Bonum per Musicam („Pokój i Dobro przez Muzykę”), organizowanemu przez Fundację Pax et Bonum, przy wsparciu Gminy Wrocław, Marszałka Województwa Dolnośląskiego i wielu darczyńców. Asyż we Wrocławiu upamiętnia międzyreligijne spotkanie modlitewne w Asyżu, 27 października 1986 roku, zainicjowane przez Jana Pawła II.

Wrocławskie, robocze debaty odbywają się zwykle pod kierunkiem moderatora. W tym roku był nim pan Piotr Czekierda, który, koncentrując się na tegorocznym temacie Asyżu: „Bóg w codzienności”, poddał naszym rozważaniom różne jego aspekty, mi.in.: nasz plan na każdy dzień i obecność w nim Boga lub Jego brak; sposób manifestowania się Jego obecności w naszej codzienności; nasze dostrzeganie Go z bezwarunkowym zachwytem dziecka.

Trzeba przyznać, że nić porozumienia i zrozumienia bardzo szybko została nawiązana przez uczestników spotkania. Magda Pupin-Owsiany (KRK), Joanna Klisowska (KEA), Łukasz Cieślak (KEA), Dominik Golema (KRK), Piotr Czekierda (KRK) oraz Joanna Korsan-Brzastowska (KEA) dzielili się, z zaufaniem, swymi doświadczeniami, które w wielu przypadkach okazały się podobne, jeśli nie dosłownie, to w swym emocjonalnym, religijnym charakterze. Rozmowa była tak żywiołowa, że moderator zmuszony był przypominać o upływającym czasie, ponieważ celem spotkania było także przygotowanie pokojowego orędzia. W tym roku brzmi ono następująco:

Jeśli nie potrafimy znaleźć Pana Boga w codzienności, to możemy Go wcale nie znaleźć. Zauważamy, że jesteśmy panami naszego czasu i życia tylko w ograniczonym zakresie, dlatego powinniśmy dążyć do tego, by dostrzegać Pana w każdej chwili życia. To wymaga od nas pokory i pozwala widzieć Pana Boga w drugim człowieku. Taka postawa umożliwia zgodne współżycie, mimo istniejących różnic. Życie na co dzień w Bożej obecności jest fundamentem pokoju serca, a w konsekwencji źródłem pokoju na świecie.

Pani Magda Pupin-Owsiany odczytała nasze orędzie w kościele św. Krzyża na Ostrowie Tumskim, poprzedzając rozpoczęcie ostatniego koncertu festiwalu Pax et Bonum per Musicam.

Występ Stanisława Soyki i Buby Badjie Kuyateh stanowił świetną ilustrację, zarówno Asyżu we Wrocławiu, jak i wrocławskich, muzycznych spotkań kultur. Buba grał na korze – dworskim, gambijskim instrumencie – i jest w tym prawdziwym wirtuozem. Stanisław Soyka towarzyszył mu na skrzypcach lub wokalizą, skromnie odsuwając się na drugi plan, aby wybrzmiało piękne brzmienie egzotycznego instrumentu oraz świetne solówki Buby, które chwilami przypominały grę Jimiego Hendrixa. Całość sprawiała wrażenie swego rodzaju etno jam session, ponieważ utworom wywodzącym się z Gambii towarzyszyła muzyka w wykonaniu Stanisława Soyki, nawiązująca do nuty góralskiej, a także do europejskich tańców dworskich.


Cieszę się, że zrodziła się tak ciekawa inicjatywa jak Asyż we Wrocławiu i jest z powodzeniem kontynuowana. Serdeczne Bóg zapłać! ojcu Tobiaszowi Fiećce, franciszkaninowi, twórcy Międzynarodowego Festiwalu Muzyki „Pax et Bonum Per Musicam”.

W tym roku muzułmanie dołączyli do nas tylko duchowo, przesyłając swoje orędzie:

W imię Boga Miłosiernego Litościwego!
Wierzymy, iż Bóg posiada wszelkie atrybuty doskonałości. Wierzymy też, że Bóg stworzył nas jako najdoskonalsze istoty na ziemi. I dlatego cały człowiek jest nietykalny – jego cześć, majątek i honor bez względu na jego pochodzenia czy też wyznanie.
Nasze cechy i charaktery, którymi obdarzył nas Bóg, kształtują nasz charakter i zobowiązują, abyśmy podążali do zadowolenia naszego Stwórcy.
Pokój jest jednym z najważniejszych przesłań wszystkich religii. Dlatego Bóg potępia i grozi surową karą wobec tych, którzy krzywdzą innych. Właśnie dlatego nasz Prorok Muhammad podkreślił, iż: „Muzułmanin to ten, od którego ręki i języka ludzie nie doświadczą zła i mogą czuć się bezpieczni. Wierny zaś to ten, któremu ludzie powierzają nawet swe życie i majątek”.
Stąd nasza wiara, iż prawdziwy wierzący to ten, który jest narzędziem do szerzenia pokoju, wszelkiego pokoju.
Boże nasz!
Dopomóż nam, abyśmy się wystrzegali wszelkich spraw prowadzących do krzywdy, abyśmy się strzegli przed krzywdzeniem innych i abyśmy nie doświadczali krzywdy od innych oraz abyśmy mogli żyć z godnością, na jaką zasługują Twoi wierni słudzy.
Panie nasz! Dopomóż nam, abyśmy czynili dobro, pomagali innym i szerzyli pokój na ziemi, tak jak Ty każesz! Tak, abyś był z nas rad!
Liga Muzułmańska w RP O/Wrocław


Joanna Korsan-Brzastowska