KAZANIA

Tekst: Ef 2,8-9, ks. Marcin Orawski

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.

Dzisiejszy fragment z Listu ap. Pawła do Efezjan, to protestancki klasyk. Jeden z najbardziej znanych i jeden z najlepiej wyrażających istotę nauki o usprawiedliwieniu z łaski przez wiarę. Tylko łaska – sola gratia, nie ma ewangelika który nie znałby tej zasady wprost wypływającej ze słów apostoła Pawła. (więcej…)

Tekst: 1 Kor 1,18-25, ks. Marcin Orawski

(18) Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. (19) Napisano bowiem: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a roztropność roztropnych odrzucę. (20) Gdzie jest mądry? Gdzie uczony? Gdzie badacz wieku tego? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata? (21) Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał Boga w jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie. (22) Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości poszukują, (23) my zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo, (24) natomiast dla powołanych – i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą. (25) Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie. 

Mam subiektywne odczucie, że gdyby do przeczytanego fragmentu Listu do Koryntian dodać opis męki i śmierci Jezusa na Golgocie, byłby najbardziej wielkopiątkowy tekst Nowego Testamentu. A właściwie wydaje mi się, że tak właśnie jest. Żadne inne słowo tak dobrze nie oddaje istoty krzyża niż to: „My zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo, natomiast dla powołanych –i Żydów – i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.”
(więcej…)

2. Niedziela po Trójcy Świętej – 5 czerwca 2016 r.

 Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu. (Ef 2,19-22).

Poganie i Żydzi. Dwa różne, często wrogie sobie światy. Po zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa coś się jednak zmieniło. Jako jeden z pierwszych zorientował się apostoł Paweł – wrogość może zostać zniesiona. Musi zostać zniesiona. Inaczej Jezus nie byłby Zbawicielem, Mesjaszem, Chrystusem. Z tym przekonaniem wyruszył w świat głosząc słynne: Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie. (Ga 3,28). (więcej…)

1. Niedziela po Trójcy Świętej – 29 maja 2016 r.

Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim. Miłujmy więc, gdyż On nas przedtem umiłował. Jeśli kto mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi brata swego, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. A to przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował i brata swego. (1 J 4,16-21)

Mało jest pojęć, które w Kościele brzmią tak banalnie, jak miłość. Kiedy po raz setny słyszymy zdanie z dzisiejszego tekstu biblijnego, że Bóg jest miłością – to trudno powstrzymać odruch wyłączenia uwagi. Co nowego możemy na ten temat jeszcze powiedzieć? – Tak, wiemy, Bóg jest miłością i miłować należy bliźnich też. – Wszystko, jasne. O czym więcej mówić? Na tym przekonaniu może się jednak pojawić rysa i to całkiem spora. Polacy uchodzą, a przynajmniej chcą uchodzić, za jeden z najbardziej pobożnych i ceniących sobie tradycję narodów w Europie. Dużo ostatnio się mówi o „chrześcijańskich korzeniach narodu”, których należy bronić przed zewnętrznymi wrogami. Na ulicach zaczynamy dostrzegać flagi, hasła i gesty, które – wydawało się – znikną na zawsze wraz z traumą II wojny światowej. Ktoś powie – To zawsze było. To prawda, ale jednak tliło się gdzieś na marginesie życia społecznego i wstyd był się z nimi utożsamiać. Dziś coraz częściej można czynić to z dumą i z Bogiem na sztandarach. (więcej…)

Wielki Piątek – 27 marca 2016 r.

Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie. (Ewangelia Łukasza 22,42)

 Wielki Piątek wielu czekało na głos Boga. Byli tacy, którzy modlili się o cud. On jednak nie nastąpił. Bóg tego dnia milczał. (więcej…)

Niedziela Palmowa – 20 marca 2016 r.

Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. (List do Filipian 2,5-11)

Początek wielkiego tygodnia. Jezus triumfujący. Jezus wywyższony. Wszyscy oddają mu cześć. Przeciwnicy pokonani, szepcą po kątach: – Widzicie! Nic nie wskóracie, oto cały świat poszedł za nim.(J 12,19). Można założyć koronę i obwołać królem Jerozolimy, Polski, Europy i świata. Niestety, już za chwilę okaże się, że będzie to korona cierniowa. (więcej…)

2. niedziela czasu pasyjnego – 21 lutego 2016

Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu też mamy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której stoimy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję; a nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany. Rz 5,1-5.

 Mówi się czasem, że chrześcijaństwo byłoby wspaniałą religią, gdyby nie… chrześcijanie. Ksiądz Józef Tischner podobna myśl wyraził w słowach: „Nie znam nikogo, kto stracił wiarę po lekturze dzieł Marksa, ale znam kilku takich, którzy stracili ją po kontakcie z własnym proboszczem”. Nic tak nie niszczy człowieka, jak hipokryzja. Nic też nie boli tak jak posądzenie o nią. Żadne uderzenie nie jest tak celne i bolesne, jak to. Niestety tam, gdzie hipokryzja zostaje wzmocniona chęcią dominacji i walką o władzę, rodzą się agresja, nienawiść, nietolerancja – grzechy najgorsze. (więcej…)

Ostatnia Niedziela po Epifanii, 17 stycznia 2016 r.

Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym. Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby się okazało, że moc, która wszystko przewyższa, jest z Boga, a nie z nas. Zewsząd uciskani, nie jesteśmy jednak pognębieni, zakłopotani, ale nie zrozpaczeni, prześladowani, ale nie opuszczeni, powaleni, ale nie pokonani, zawsze śmierć Jezusa na ciele swoim noszący, aby i życie Jezusa na ciele naszym się ujawniło. 2 Kor 4,6-10.

„Stałem się głupi”, „Najchętniej chlubić się będę słabościami”, „Mam upodobanie w zniewagach, w potrzebach, w prześladowaniach, w uciskach”, „Kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny.” Czy autorem tych słów jest osoba z zaburzeniami poczucia własnej wartości? A może masochista, który dobrze się czuje wtedy, gdy wszystko idzie źle? Nic podobnego. To apostoł Paweł. Ten sam, który z entuzjazmem pisze: – Otrzymałem prawdziwy skarb! Noszę go w kruchym, glinianym naczyniu, bo taki po prostu jestem – niedoskonały, słaby, omylny. I z jeszcze jednego powodu, aby się okazała, że moc, którą mam nie pochodzi ze mnie, tylko od Boga. (więcej…)

3. Niedziela przed końcem roku kościelnego – 8 listopada 2015 r.

Zapytany zaś przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie, ani nie będą mówić: Oto tutaj jest, albo: Tam; oto bowiem Królestwo Boże jest pośród was. Rzekł też do uczniów: Przyjdą czasy, kiedy będziecie pragnęli widzieć jeden z dni Syna Człowieczego, a nie ujrzycie. I będą mówić do was: Oto tam, oto tu. Nie chodźcie, ani się tam nie udawajcie. Łk 17,20-23

„Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie.” To jedna z tych nauk, które wraz z przekształcaniem się chrześcijaństwa w coraz to mocniejsze i wpływowe instytucje, schodziła na dalszy plan. Nie trzeba głębokiej analizy historii. Wystarczy się rozejrzeć po naszym chrześcijańskim kraju, gdzie chętnie używa się krzyża do zawłaszczania terenu, wieszając go na każdej nadającej się do tego ścianie i stawiając na niemal każdym pagórku. Gorliwie też wykorzystuje się krzyż, często razem z symbolami narodowymi, do dzielenia ludzi na prawdziwych i nieprawdziwych Polaków, patriotów i zdrajców, swoich i obcych. Czy jednak takie widowiskowe, chętnie pokazywane przez media gesty i czyny chociaż trochę zbliżają się do słów Jezusa: „Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie”? Nie jest spektakularne, nie wywołuje rewolucji, chaosu, agresji, zamieszania, a jednak zmienia rzeczywistość. (więcej…)

Drogie siostry i drodzy bracia w Chrystusie!

Cieszę się, że mogę dzisiaj wraz z wami, obchodzić w czasie tego nabożeństwa Pamiątkę Reformacji. Dzień ten, obchodzony jako święto w Niemczech, jest stosunkowo młodym świętem kościelnym. Jest ono, tak jak to było już za czasów Marcina Lutra, w pewnym sensie wigilią dnia Wszystkich Świętych, w czasie którego to, nasz reformator Doktor Marcin Luter miał przybić w Wittenberdze na drzwiach kościoła zamkowego swoje tezy. Wittenberga, skąd przybywam, już od wielu lat przygotowuje się na obchody jubileuszowego roku 2017. Bardzo dużo osób przybywa wciąż do Wittenbergi, aby tu, u źródła reformacji znaleźć pocieszenie i wzmocnienie swej wiary. (więcej…)

Punkty widzenia